Die Verliefde Venters

 13.   Wat ‘n sirkus

Die verkoue het nie die Venters gelos soos ons gehoop het nie. Jos het nog bietjie gestoei maar Lisa is steeds in ‘n fris boksgeveg betrokke. Ons vertrou sy sal hierdie week die uitklophou gooi. So gepraat van die koue…ek was so opgewonde om met my motorfiets te ry dat ek elke droë geleentheid aangegryp het om te ry….selfs werk toe. Ons gaan mos brandstof spaar! Hierdie was ‘n snerpende ontnugtering. Twee grade Celsius is nie meer twee grade op ‘n motorfiets nie…dis heelwat minder. My handskoene en twee baadjies kon nie hierdie bose koue se lemme stomp slaan nie. My helmet bly ook weliswaar die heeltyd opwasem…nie eers te praat van my bril nie. Hierdie “ opvoggery ” beteken dat ek eintlik met my helmet oop moet ry. Dit is net so “onlekker” op die snoet. Dit het my byna ‘n uur geneem om weer my vingerpunte te kon gebruik. As ek daad by my woord wil voeg, gaan ek moet “ up-gear ”. Saterdag het ek ‘n reënpak, winter-motorfietshandskoene en sommer ‘n botteltjie sproei wat glo die bevogting minder maak, gaan koop. Nou sal ons sien…hopelik.

 

Ek en Lisa het ook ons 18e huweliksherdenking Saterdag gevier. 3 Desember 2004 was ‘n winderige Vrydagmiddag. Lisa se “ veil ” het byna weggewaai voor sy by die kapel ingestap het. Sy het pragtig gelyk! Amper so mooi soos vandag. Ons het bruilof en makietie gehou in ‘n markiestent want ons trouperseel het tragies ses weke voor ons troue, tot op die grond afgebrand. Agtien jaar later het ons drietjies, op ons troudag, na Cirque sur Glace (Sirkus op Ys) in ‘n markiestent gaan kyk hier in Bordeaux. Dit was ‘n eerste vir ons…in Frankryk en op ys. Snaaks dat die skaatsers, hansworse en akrobate almal bekend gelyk het vir ons. Later het ons besef dat hulle dieselfde mense was wie die popcorn, koeldrank en MnMs aan ons verkoop het. Tydens pouse verkoop “Aspoestertjie en die sewe dwergies” van die eerste helfde, sulke goedkoop speelgoed en snert met liggies en geluide. Dis hier waar al die ouers in ‘n strik gevang word….want enige liggie wat flikker wek mos ‘n “ MYNE !”-aptyt op by enige kind. So jaag hul die verkope vir die aand die hoogte in. Twee ure later staan daar weer 'n tou mense met ‘n rits kinders en al wat ek kon doen was om te glimlag vir die pappas, wat heel moontlik 'n sokkerwêreldbekerwedstryd op sy foon dophou. Die enigste rede hoekom hy daar is, is omdat sy vroutjie hom soontoe gesleep het. "Vanaand wil ons sirkus toe en dit gaan lekker wees!"...sê sy. Vanaand gaan hy ook euros hoes en in 'n disco huistoe ry. 

 

Sondag het ons die Porseleingeskenk (blykbaar die 18jaar tradisionele huweliksherdenkingsgeskenk) gaan vier deur uit die porseleinborde van die Franse-Spur te gaan eet. Hier naby ons is ‘n Buffalo Grill. Ons kon wraggies als in Frans bestel en als verstaan. “Burger” in Frans is “Burger”. Ons kon Jos meer vertel van ons wittebrood. Van die gastehuis op Colesberg tot die laatnag swem in die Breederivier, van die vis in Jongensfontein tot die Moskou-sirkus in die Kaap. Erns het die gesprek gedraai dat hy drie weke te vroeg gebore was. Ek kon sien dat hierdie feit hom effe pla. Hy kom toe met sy interpretasie dat hy tegnies drie weke langer moes wag vir sy Playstation as wat hy eintlik bestem was om te wag. Na alles….is dit sy slotsom.

 

Laasjaar hierdie tyd was die karavaan al amper reg vir haar tog Drakensville toe. Hierdie jaar lyk ons kersvakansie heelwat anders. Ons ruil die sonroom vir serpies, roomys vir raclette. Dit gaan ons eerste kersfees in Europa wees, so hoekom dan nie ‘n witte nie.  

 

Groetnis/ Salutations

 

Die Verliefde Venters