Die Verstaanbare Venters

 31. Groenmamba

 

Dis 3:30 Maandagoggend en die wekker langs my bed begin te piep...Piep...PIEP! Dis opstaantyd vir my eerste vlug na Afrika sedert Junie laasjaar. Dis 'n vroeë vlug uit Bordeaux na Kilimanjaro lughawe via Amsterdam. Ek en Johannesburg Internasionale lughawe was taamlike goeie vrinne. Ek het sy geite en sy kultuur verstaan. Sy shortcuts, sy scanners en sy mense was bekend aan my. Schipol is 'n splinternuwe hawe waar ek die inns and outs eers moet leer ken. Die vlug na Kilimanjaro is nie 'n vliegtuig vol besigheidsmense nie....dis vol toeriste...almal oppad Serengeti toe of om Kili te gaan klim. Dis Amerikaners, Dene, Noorweërs, Finne, Duitsers, Spanjaarde, Franse...en een Suid Afrikaner op daardie vlug. Met vet rugsakke, fancy stapskoene en -stokkies, strooihoedjies en luiperdvel serpies, hoor jy die ge-twang van die Amerikaners: "We're going on a safari...oh my gawhd." Daar aangekom pak hierdie klomp witmense daai immigrasietoue propvol. Elkeen se visa moet eers bevestig word of betaal word...en dit vat tyd. Saam in die tou, staan ek...ek en my Groenmamba. Ek kort net 'n stempel...ons is mos pêlle met die Tanzaniërs. "Jambo officer" roep ek een man nader en wys hom my paspoort. "I just need a stamp sir" pleit ek met die hoop dat daar erns 'n vinniger opsie of ry is. Dit was tervergeefs...'n uur en 'n half later is ek eers daardeur. Buite staan daar net safari-bussies en Land Cruisers geparkeer. Dis Tanzanië se brood en botter...of eerder hul " nyama choma".

 

Saterdagoggend land ek weer in Amsterdam en moet opnuut deur die passpoortbeheer gaan. Hier is die toue ook 'n uur en 'n half lank. Ek is seker ek hoef nie tweekeer deur hierdie lyding te gaan nie. Weereens vra ek 'n immigrasiedame of hierdie kaartjie (my splinternuwe Franse verblyfpermit) nie dalk in 'n ander ry hoort nie. So vinnig as wat jy kon sê "kaaskop" is ek deur immigrasie en oppad om 'n lekker cuppachino op te spoor.

 

Saterdag was nat en koel en Lisa het ons bederf met egte tuisgemaakte hamburgers. Self-gebakte buns en patties nogal.

 

Ons verstaan ook al hoe meer wat die Pastoor preek in die kerk op sondae...veral as jy in die voorste ry moes sit. Na die tyd is dit koffietyd en ons wou onsself voorstel aan die verwelkomingskommitee. "Bonjour"...groet ek. "Je voudrais deux tasses de chocolat chaud s'il vous plait". Ek is seker...ek het dit reg gesê en ek is seker dit het goed geklink. Dadelik vra die man agter die tafel: "where do you come from?" Genade...rêrig? Is dit my aksent? Is dit die spoed waarteen ek praat? Staan daar: "PRAAT ENGELS TERUG" teen my voorkop geskryf? Kommaan ou... seriously . Hulle is dalk net nice.

 

Groetnis/ Salutations

 

Die Verstaanbare Venters